Waarom het belangrijk is om je kinderen - ongeacht de leeftijd - te laten schoonmaken in huis.

Waarom het belangrijk is om je kinderen - ongeacht de leeftijd - te laten schoonmaken in huis.

 Ja, ik meen het, ongeacht de leeftijd, dus ook je 1-jarig, of 12 jarige, en alles wat daarom heen zit. Alhoewel je kind wel iets moet kunnen vast houden natuurlijk 😉. Dan wil ik voorop stellen dat iedereen die mij kent waarschijnlijk heel hard moet lachen om het feit dat ik het heb over schoonmaken, want laat ik eerlijk zijn dat is niet mijn sterkste kant, dacht ik. Want wie gaat er eigenlijk over of het goed of slecht is, en wanneer is het goed of slecht? Hier komen dan weer een hoop vooroordelen of gewoon oordelen op, die natuurlijk niet nuttig zijn. Deze komen bij mij op dit thema ergens vandaan. Wie weet herken jij ze wel met hele andere thema’s.

Welk voorbeeld geef jij je kinderen?

Kijk het schoon worden van je huis is een bijeffect, een heel prettig bijeffect van waarom ik het belangrijk vindt, maar het is oprecht een bijeffect ook al is het tegelijkertijd het doel. Volg je mij nog? Ik ga het uitleggen, je leeft met elkaar in huis, met elkaar vorm je een gezin ongeacht welke gezinssamenstelling je ook hebt. Met elkaar deel je de woonruimte. Als ouders heb je daar een (grote) verantwoordelijkheid en rol in MAAR je kinderen hebben die ook. Je leeft er immers met elkaar. Hoe ga je, jou kinderen leren dat ze die rol en verantwoordelijkheid hebben als jij alles voor ze doet? Als jij het schoonmaakwerk, was, boodschappen, koken, tuineren en ga zo maar door allemaal doet? Wat er dan ontstaat is, is dat jij heel hard aan het werk ben voor je gezin. Sterker nog, je voelt je misschien wel een slaaf of dienstmeisje van je gezin uiteindelijk. Waarschijnlijk voel je dit nog niet zo als ze klein zijn maar wel als ze groter worden, als jij in je eentje staat te zwoegen terwijl zij lekker op de tablet zitten?

Voel je hem?

Jong geleerd is oud gedaan

Dit wil je dus niet, maar hoe verander je dit? Of hoe voorkom je dat dit gebeurt? De eerste stap is kijken naar je eigen gedrag. Op het moment dat jij alles doet als ze klein zijn geef je hun eigenlijk de boodschap, jij hebt hier geen aandeel in, jij hebt hier geen rol en verantwoordelijkheid in. Als dat de eerste boodschappen zijn, dan is het logisch en dus ergens heel verwarrend dat als ze groter worden het opeens wel moeten doen, sterker nog dat je boos wordt dat ze het niet doen of het niet op jou manier doen. Dit is waarom je ermee moet beginnen als ze klein zijn, en als je dit leest en je kids zijn al wat groter, er is HOOP! Er is altijd nog hoop en mogelijkheid tot verandering.

Teamwork makes the dream work

Je wilt het met elkaar doen, je wilt de kinderen leren dat zij een verantwoordelijkheid hebben en een rol. Maar nog belangrijker je wilt dat ze dingen uit zichzelf gaan doen. Over onder andere dit, kan je trouwens het boek: Jagen, verzamelen & opvoeden lezen. Hierin wordt er gekeken naar veel verschillende culturen in de wereld en er wordt gekeken naar hun opvoedvaardigheden waarin vooral opvalt hoe betrokken kinderen zijn en dat veel ouders in niet-westerse culturen niet zo lopen te zeuren aan het hoofd van hun kinderen om dingen te doen. Een conclusie uit dit boek is dat de kinderen hebben geleerd om, op te letten om hun verantwoordelijkheid te pakken. En op de momenten dat ze het niet doen, krijgen ze ruimte van hun ouders. Van nature willen kinderen helpen, ze willen betrokken zijn, ze willen een onderdeel zijn en ze kopiëren ons gedrag. Dus hoe gaan onze kinderen leren hoe ze een huishouden moeten runnen als ze er geen onderdeel van zijn?

Juist > Niet!

Stimuleer het verantwoordelijkheidsgevoel

Dus ga het samen doen met je kinderen, geef ze niet taakjes om taakjes te doen. Je wilt juist dat ze beseffen en gaan voelen waarom ze het doen, het past namelijk in het grote plaatje van het hele huis met elkaar draaiende houden. Dus praktisch als je kind uit zichzelf signaleert dat er iets moet gebeuren in huis, DOEN! Niet gaan denken in ja maar, nu niet of niet op deze manier. Geef je kind de kans om te ervaren dat het goede waardevolle ideeën zijn, de opmerkzaamheid dat er iets moet gebeuren. Hierin is het dan niet handig om veel te gaan complimenteren dat je kind iets doet, want dan wordt het weer wat bijzonders terwijl het erop gaat dat het juist iets normaals is, iets wat je gewoon doet. Ik bedoel zou het goed voelen als iedereen in huis elke keer tegen je zegt wauaawwww wat heb je de was goed gaan? Wat heb je goed boodschappen gedaan? Wordt je daar echt gemotiveerder van?

Laat het los, laat het gaan!

Dan als jou kind aan het schoonmaken is, ga geen kritiek geven of je ermee bemoeien. Hoe je kind het doet is prima. Wordt het niet schoon? Ga het dan niet over doen! Want welke boodschap geef je daarmee af? Wat jij doet is niet belangrijk, niet goed genoeg…. En dan gaat je kind ermee stoppen…Dus dan is het maar minder schoon, je kind ervaart dat het een rol heeft en belangrijk is. Idem dito met koken, laat je kids bijvoorbeeld taken doen die passen bij de leeftijd, is het niet mooi recht bijvoorbeeld just let it be!

Maar blijf wel realistisch

Je doel is om het met elkaar te doen zodat jullie je allemaal verantwoordelijk voelen voor het huis. Bouw het in kleine stapjes op en bespreek met iedereen in huis dat jullie samen verantwoordelijk zijn. Ga je hiermee voorkomen dat je pubers hebt die niks willen doen? Nee, maar het wordt wel een stuk minder. Want je moet de kinderen ook de tijd geven om te zien en te voelen dat het gezamenlijk is, en eerlijk jij hebt ook niet altijd zin om iets te doen.